14 آذر 1388 / 17 ذی الحجة 1430 / 5 دسامبر 2009

ميرزا ابوالقاسم قائم مقام فراهاني ازرجل سياسي و مفاخركشورمان دردوره قاجاريه درباغ نگارستان و بدستور محمد عليشاه به قتل رسيد. او بعد از پدر منصب قائم مقامي يافت و خدمات شايسته اي دراصلاح امور مملكت انجام داد. قائم مقام فراهاني دربسياري ازفنون بويژه علوم و فنون ادبي و ساده نويسي تبحري تام داشت و اين ويژگي درآثار او بخوبي مشهود است. ديوان اشعار و منشآت ازآثار قائم مقام فراهاني مي باشند.
«دكترغلامحسين يوسفي» محقق ارزنده و ازاعضاي فرهنگستان زبان و ادب فارسي به ديار باقي شتافت و درجوار حرم مطهر حضرت امام رضا(علیه السّلام) به خاك سپرده شد. ايشان پس از اخذ دكتري دررشته زبان و ادبيات فارسي در دانشگاه مشهد به تدريس پرداخت و درمدت حيات خويش خدمات ارزنده اي به فرهنگ و ادب كشور كرد. ازآثار دكتر يوسفي مي توان «كاغذ زر، ابومسلم خراساني، ديدار با اهل قلم، برگهايي درآغوش باد و چشمه روشن» را نام برد. همچنين تصحيح قابوسنامه، صوفي نامه، بوستان و گلستان سعدي ازديگر آثار ايشان بشمار مي روند. دكتر غلامحسين يوسفي با تسلط كامل بر زبان و ادب فارسي ترجمه هاي گرانبهايي چون انسان دوستي دراسلام و شيوه هاي نقد ادبي را تقديم دوستداران ادبيات فارسي كرده است.
«علي حاتمي» نويسنده وكارگردان خلّاق سينماي ايران پس ازيك دوره بيماري سخت چشم ازجهان فروبست. پيكراين هنرمند ارزنده در ميان غم و اندوه جمعي ازهنردوستان و هنرمندان كشورمان تا بهشت زهرا تشييع شد و درآنجا به آغوش خاك سپرده شد. علي حاتمي درسال1323هجري شمسي درخيابان وحدت اسلامي تهران متولد شد. پس از فراغت ازتحصيل دررشته نمايشنامه نويسي به نگارش فيلمنامه پرداخت. اولين اثر سينمايي وي با عنوان «حسن كچل» درسال1348 هجري شمسي ساخته شد. پس ازآن وي به خلق آثار بيشماري دست زد كه مجموعه هاي« سلطان صاحبقران، هزاردستان، مثنوي مولوي، كمال الملك، دلشدگان و جهان پهلوان تختي» ازآن جمله اند. فيلمنامه هاي زنده يادعلي حاتمي همانند شعرهستند و مي توان گفت كه او يك شاعر فيلمساز بود. علي حاتمي كارهاي با ارزشي دراحياي فرهنگ، ادبيات نمايشي و فضاسازي ايراني انجام داد چرا كه او زبان مردم را خوب درك مي كرد و فرهنگ و سنتها را دستمايه آثار خويش مي ساخت. اين هنرمند كم نظير، فيلمسازي ازپند و تمثيل بود. كاگرداني كه مي توانست ذهنيت ناب را ازطريق تمثيل و خلق استعاره دركلام و فضا به عينيّت بدل كند و يك ديدگاه كاملاً مجرد فرهنگي يا تاريخي با برداشت خاص خود را در قالبي مملوس و سينمايي بيان نمايد.
آيت‏اللَّه سيدمحمدباقر بن مرتضي درچه‏اي در حدود سال 1226ش (1264ق) در اصفهان به دنيا آمد و مقدمات و سطوح را در زادگاه خود سپري كرد. وي از آن پس براي تكميل تحصيلات خود راهي حوزه علميه نجف شد و با شركت در درس بزرگان نامداري همچون آيات عظام: ميرزامحمد حسن شيرازي معروف به ميرزاي بزرگ شيرازي، شيخ محمدحسن نجفي صاحب جواهر و ميرزا حبيب اللَّه رشتي به مدارج علمي دست يافت. آيت‏اللَّه درچه‏اي از آن پس در اصفهان به تدريس اشتغال يافت و شاگردان برجسته‏اي پرورش داد كه آيت‏اللَّه سيدحسين بروجردي و استاد جلال‏الدين همايي از آن جمله‏اند. استعداد فطري و پشتكار عالي و استفاده از استادان بزرگ، آيت‏اللَّه درچه‏اي را در فقه و اصول از استادان مسلم و مجتهد بزرگ گردانيد. مجلس درس ايشان در اصفهان، نظير و رقيب نداشت و معظمٌ‏له علاوه بر اين درجه در علم، در زهد نيز مثال زدني بود. اين عالم رباني سرانجام در چهاردهم آذر 1302ش برابر با 28 ربيع‏الثاني 1342ق در 76 سالگي بدرود حيات گفت و پس از تشييعي كم سابقه، در قبرستان تخت فولاد اصفهان به خاك سپرده شد.
ميرزا طاهر تنكابني فرزند ميرزا فرج‏اللَّه در حدود سال 1242 ش (1280 ق) در كلاردشت مازندران به دنياآمد. در شانزده سالگي براي تكميل تحصيلات خود راهي تهران شد و در مدرسه سپهسالار به فراگيري علوم پرداخت. ميرزا طاهر در درس ميرزا محمد رضا صهباي قمشه‏اي، ميرزا ابوالحسن جلوه و آقا علي حكيم، حكمت و نزد ميرزا عبداللَّه، نجوم و هيئت آموخت. پس از مدتي، ميرزاطاهر تنكابني به واسطه ذكاوت و هوش سرشارش از هم‏دوره‏اي‏هاي خود پيشي گرفت و مورد توجه خاص ميرزاي جلوه واقع شد. ميرزا محمد طاهر، علاوه بر احاطه به فلسفه و حكمت، در فقه، اصول، نجوم، ادبيات و رياضيات نيز تخصّص داشت و ساليان طولاني در مدرسه سپهسالار و مدرسه علوم سياسي تدريس مي‏كرد. با آغاز نهضت مشروطه، وي به صف آزادي‏خواهان پيوست و پس از صدور فرمان مشروطيت و تشكيل مجلس شوراي ملي، از طرف طبقه طلاب به نمايندگي در مجلس برگزيده شد و در دوره سوم نيز از طرف مردم تهران به مجلس راه يافت. ميرزا طاهر به هنگام كودتاي سيدضياءالدين طباطبايي، دستگير و زنداني شد و بار ديگر در دوران رضاشاه، به زندان افتاد. ميرزا طاهر تنكابني از مشاهير دانشمندان اسلام در سده چهاردهم هجري به شمار مي‏رود. وي فقيهي فيلسوف و حكيمي عارف بود تا بدانجا كه او را "خاتم الحكماء" ناميده‏اند. بر صراحت گفتار و دليري، مشهور بود و بي‏آنكه از كسي بيمي به دل راه دهد، آنچه را كه در دل داشت به زبان مي‏آورد. وي كتابخانه‏اي با چهار هزار جلد كتاب داشت كه مجموعه‏اي از نفيس‏ترين و بهترين كتاب‏ها را در آن گرد آورده بود و برخي از آن‏ها، نسخه‏هاي خطي ناياب بودند. ميرزا طاهر از نوادر روزگار بود و در مراتب سير و سلوك او، حكايت‏هاي زيادي نقل شده است. از مناعت طبع و علوّ نفس او، همان بس كه وقتي تمام املاكش در شمال را مصادره كردند، لب به شكوه و شكايت نگشود. سرانجام اين حكيم فرزانه پس از يك دوره بيماري و در پي يك عمل جراحي در چهاردهم آذر 1320ش برابر با شانزدهم ذي‏قعده 1360ق در 78 سالگي وفات يافت و برحسب وصيت خود، در جوار مزار مرحوم ميرزا ابوالحسن جلوه واقع در ابن بابويه در ري مدفون شد.
« سِيفُ الدّوله حَمداني» فرمانرواي مسلمان حَلَب و سرزمينهاي تابع آن بدنيا آمد. وي پس ازخلع خليفه عباسي درسال330هجري قمري حلب و دمشق را تصرف كرد. سيفُ الدّوله درانديشه تصرف مصربود اما دركناره رود اردن ازقواي مصري شكست خورد و ناچارتن به صلح داد. سيفُ الدّوله حمداني حاكمي ادب دوست بود و شاعران و علما را بسياراحترام مي‎كرد و ازجمله اين بزرگان كه دردرباراو بودند« ابوالفرج اصفهاني» را مي‎توان نام برد.
« شيخ زاهد سعيد متّقي» مشهور به« باباعموعبدالله» ازعارفان معروف اوايل قرن هشتم هجري قمري درگذشت. مزار بابا عموعبدالله خارج ازشهراصفهان است و دو طرف آن طاق و دو مناره بناشده است. مزارباباعموعبدالله به مناره جُنبان معروف شده است. زيرا اگريكي ازدو مناره حركت داده شود مناره ديگرنيزخود به حركت درمي‎آيد.
« محبُّ الدّين سرايي خطايي» مشهور به « آق سرايي» مفسّرو فقيه ايراني نژاد درقاهره متولد شد. خطايي دركودكي پس ازمرگ پدرتحت سرپرستي جدّخود شيخ شمس الدّين آق سرايي قرارگرفت. محبُ الدّين سرايي خطايي درمدارس متعددي چون جماليّه تدريس مي‎كرد و درحوزه درس او گروهي ازدانشمندان ازجمله سَخاوي گردهم مي‎آمدند. كتاب «حاشيه بركشّاف» از آثار محبُّ الدّين سرايي خطايي است.
مصطفي بن عبدالله مشهور به حاجي خليفه كاتب و مورخ مسلمان بدرود حيات گفت. حاجي خليفه از14سالگي درزادگاه خويش قسطنطنيّه درديوان محاسبات شغل پدرش يعني سلاح داري را پيشه كرد. وي همچنين ازسال1033هجري قمري به مدت 12سال با سپاه ترك درسرحدات آناتولي بسربرد و بعد ازبازگشت به استانبول سمت نظارت برديوان سپاهيان سواررا بعهده گرفت. حاجي خليفه پس ازكناره گيري ازامور ديواني به سفرحج رفت و بعد از بازگشت ازاين سفرمعنوي به تحقيق و تأليف پرداخت.
همزمان با انحطاط ايلخانان مغول، عده‏اي از سرداران ايلخاني سر به استقلال‏خواهي برداشتند و آل جلاير يا ايلكانيان از همه نيرومندتر شدند. ايشان عراق و آذربايجان را سال‏ها در دست داشتند. جلايريان يا امراي ايلكاني كه مؤسس آن شيخ حسن بزرگ بود، بغداد را به عنوان پايتخت زمستاني و تبريز را پايتخت تابستاني خود برگزيدند. اين خاندان از سال 736 تا 814 ق بر نواحي غربي ايران و نقاط مجاور بين النهرين حكومت كردند.
محب‏الدين سرايى، مفسر و فقيه مسلمان در قاهره به دنيا آمد. اين دانشمند مسلمان، همه‏ي عمرش را به تحصيل و تدريس پرداخت و در زمينه‏ي علوم ديني، دانش بسياري كسب كرد. او در ادبيات عرب، فقه، اصول فقه، حديث و منطق مهارت پيدا نمود و سپس در مدارس قاهره به تدريس پرداخت. حاشيه بركشاف و النهايه از آثار اوست.
آيت‏اللَّه آقا رحيم ارباب اصفهاني در 12 جمادي الاول سال 1297 ق در اصفهان به دنيا آمد. پس از كسب مقدمات و سطوح حوزه، از محضر درس اساتيد برجسته‏اي همچون ابوالمعالي كلباسي، آخوند ملامحمد كاشي، سيدمحمدباقر دُرچه‏اي و ميرزا جهانگيرخان قشقايى بهره‏ها گرفت و با آيت‏اللَّه سيدحسين طباطبايي بروجردي هم مباحث بوده است. آيت اللَّه ارباب اصفهاني به تأسي از استاد عارف و حكيم خود، جهانگيرخان قشقايي، جز در هنگام اقامه‏ي نماز جمعه و جماعت، عمامه نمي‏گذاشت. وفات اين فقيه بزرگ در شب عيد غديرسال 1396 ق در 99 سالگي روي داد.
سيد مرتضي حسيني فيروز آبادي در آخر ربيع الاول سال 1329 قمري درنجف اشرف و در خانواده‏اي اهل علم و فضيلت به دنيا آمد. ايشان ضمن تحصيل به تأليف و تدريس نيز اشتغال داشت و رنج‏هاي بسياري در تهيه‏ي مدارك كتاب ارزشمند خود با نام "فضائلُ الخَسمَه" بر خود هموار نمود. آيت اللَّه فيروز آبادي از محضر اساتيد بزرگي همچون ايرواني، سيدابوالحسن اصفهاني و غروي كمپاني بهره‏ي وافر يافت و شخصيت عرفاني او در خدمت حاج سيدعلي قاضي شكل گرفت.از اين عالم رباني آثار ارزشمندي بر جاي مانده است. كه فَضائِلُ الْخَمسه، السَّبَعةُ مِنَ السَّلَف، عِنايَةُالاصول و الفُروعِ المُهِمَّة في احكام الاُمَّة... از آن جمله‏اند. آيت‏اللَّه فيروز آبادي پس از كسالتي ممتد و شدائد فراواني كه بعثيان بر وي وارد نموده بودند، سرانجام در 81 سالگي دار فاني را وداع كرد و به سراي باقي شتافت.
«آلبرت كبير» فيلسوف و شيميدان آلماني درگذشت. وي درسايه تحقيقات مستمر خود به ميل تركيبي عناصر از مهمترين و عمده ترين مباحث علم شيمي پي برد. آلبرت كبير به عنوان اولين كشف مهم خود دراين زمينه دريافت كه مي توان فلز مس را با آرسنيك سفيد كرد. اين مبحث ها بعدها توسط ديگر شيميدانان تكميل شد.
گرهارْدْ كِرْمِرْ جغرافي‏دان بلژيكي جغرافي‏دان بلژيكي كه به رسم معمول عصر خود، تخلّص لاتيني گراردوس مركاتور را براي خود برگزيده بود، در پنجم مارس 1512م در بلژيك به دنيا آمد. وي از جواني به جغرافيا و مسائل جغرافيايى علاقه‏مند بود. مركاتور در همان سال‏هاي جواني تصميم گرفت نقشه‏هايى براي دريانوردان تهيه كند. وي با همين فكر و تصميم، در سال 1534م، مؤسسه عالي جغرافيايى را تأسيس كرد و با استفاده از وسايل مهندسي كه شخصاً ساخته بود، به تهيه مجموعه‏اي از نقشه‏هاي جغرافيايى صحيح و دقيق پرداخت. اين در حالي بود كه در آن زمانْ، اصول جغرافيايى، صرفاً بر پايه عقايد و نظرات بطلميوس، دانشمند يونان باستان بود و نقشه‏ها نيز بر آن مبنا رسم مي‏شد. مركاتور هم نخست تحت تاثير نفوذ عقايد بطلميوس قرار گرفت. با اين حال، بزرگ‏ترين پيشرفت مركاتور در سال 1568م رخ داد. وي كوشيد تا سطح كروي زمين را روي سطحي صاف و مستوي بكشد. بديهي است كه ضمن انتقال از سطح كروي به سطح مسطح، تغيير شكل‏هايى روي مي‏داد كه اجتناب‏ناپذير بود. مركاتور به اين فكر افتاد كه از تصوير استوانه‏اي استفاده كند. بدين ترتيب كه وي استوانه‏اي در نظر گرفت كه مقياس شعاع قاعده آن برابر شعاع كره زمين بود. وي چراغي را در مركز زمين فرض كرد كه نور اين چراغ، سايه قسمت‏هاي مختلف زمين را بر سطح استوانه مي‏افكنْد. حال اگر استوانه، گسترش يافت، نقشه از سطح كروي بر صفحه مستوي و صاف به وجود مي‏آمد. اين همان است كه به "تصوير مركاتور" تعبير مي‏شود. از ويژگي‏هاي اين نقشه اين كه، نصف النهارها به صورت عمودي و موازي يك‏ديگر هستند. اين نصف النهارها از دو طرف بر سطح كُره به تدريج به يك‏ديگر نزديك شده و در قطبين به هم ملحق مي‏گردند. امروزه بيشتر نقشه‏هاي جغرافيايى بر طبق اصول تصوير مركاتور ترسيم مي‏شود. مركاتور سال‏هاي آخر عمر خود را به تهيه مجموعه‏اي از نقشه‏هاي مختلف اروپا گذرانيد. با كارهاي مركاتور در زمينه جغرافيا، اعتبار دانش جغرافيايي يونان به پايان رسيد و عصر جغرافيايي نويني آغاز گرديد. گراردوس مركاتور سرانجام در پنجم دسامبر 1594م در 82 سالگي در آلمان درگذشت.
ناپلئون بُناپارت پس از فتوحات فراوان در اروپا، در 22 ژوئن 1812م حمله بزرگ خود را به كشور پهناور روسيه آغاز كرد. در اين عمليات تهاجمي كه نزديك به شش ماه به طول انجاميد، ناپلئون مسكو را نيز تصرف كرد. اما سپاهيان وي به علت سرماي شديد روسيه و حملات ايذايى ارتش اين كشور به سختي شكست خوردند، به طوري كه از ارتش 530 هزار نفري ناپلئون، تنها 30 هزار نفر زنده به فرانسه بازگشتند. ناپلئون در اوايل دسامبر و در آخرين مراحل عقب‏نشيني از خاك روسيه، فرماندهي باقي‏مانده سپاه شكست خورده خود را به يكي از سرداران خود سپرد و به فرانسه بازگشت تا به جمع‏آوري قوا براي دست زدن به حمله ديگري به روسيه در بهار سال بعد بپردازد. ولي اين بار در فرانسه از نقشه‏هاي او براي ادامه كشورگشايى استقبال چنداني به عمل نيامد، ضمن آنكه در قلمرو پيشين امپراتوري، از جمله اسپانيا، ايتاليا و پروس، اغتشاشاتي بروز كرد. از سوي ديگر، در همينْ زمان انگلستان، روسيه، پروس، اتريش و سوئد اتحادي برضد ناپلئون تشكيل داده و در طول سال 1813م به حملاتي بر ضد نيروهاي ناپلئون دست زدند. اين جنگ‏ها، موجبات تضعيف ناپلئون را فراهم آورد تا اين كه به سقوط امپراتوري و تبعيد نهايي وي در سال 1815م انجاميد.
الكساندر دوما معروف به دوماي پدر، رمان نويس و نمايش‏نامه نويس بلندآوازه فرانسوي در 18 ژوئيه 1802م در فرانسه به دنيا آمد. وي پس از اتمام تحصيلات، به سبب داشتن خط زيبا به منشي‏گري در يك دفترخانه پرداخت و پس از چندي به شغل دبيري مشغول شد. در اين هنگام ذوق نويسندگي، او را به نوشتن داستان‏هاي كوتاه كشانيد و اولين كار نمايشي‏اش با نام "هانري سوم و دربارش" بود كه در سال 1829م در پاريس به معرض نمايش گذاشته شد. الكساندر دوما كه جزئيات انقلاب كبير فرانسه را از دهان پدر خود شنيده بود، بعدها در رمان‏هاي خود توانست صحنه‏هاي مهيج و مخوف آن را با قلم سحرانگيزش مجسم سازد. هم‏چنين اسناد و مدارك و يادداشت‏هاي خصوصي نيز كه در طي سال‏هاي مختلف به دستش افتاد، او را در نوشتن رمان‏هاي متعددي كه زمينه همه آن‏ها تاريخ فرانسه است، بسيار كمك كرد. در اين زمان بود كه الكساندر دوما، از چاپ داستان‏هايش زندگي مجلل و باشكوهي ترتيب داد. وي در مدت زندگي براي به دست آوردن موضوعات جديد، سفرهاي فراواني كرد ولي در اواخر عمر به ساخت تماشاخانه اقدام نمود و سرانجام تمام پس‏انداز خود را بر سر اين كار گذاشت. وي در حدود سي‏صد رمان و نمايش‏نامه و تعداد بي‏شماري مقاله از خود به يادگار گذاشت كه شامل يك‏صد و سه جلد است.الكساندر دوما از پيش‏گامان رشته ادبيات جديد است و كتاب مشهور او با نام "سه تفنگدار" شهرت جهاني دارد. هم‏چنين كنت مونت كريستو، گودال جهنم، برج كج و تبعيدشدگان از جمله ده‏ها اثر اوست. الكساندر دوماي پدر در اواخر عمر تحت نام و آوازه پسرش معروف به الكساندر دوماي پسر قرار گرفت تا اين كه سرانجام در 5 دسامبر 1870م در 68 سالگي درگذشت. وي با بهره‏گيري از منابع تاريخ ملي فرانسه و استخراج نمايش‏نامه‏هاي رمانيتك از اين ذخاير، راهگشاي هنر تئاتر جديدي شد كه مدت ربع قرن بر فرانسه مسلط بود. از ديدگاه وي، تاريخ سرچشمه‏اي از هيجان‏هاست كه تنها از امور استثنايى و غيرعادي برمي‏آيد نه از واقعيت‏هاي ساده. دوما اگرچه سبك خاصي نداشت اما آثارش از پرخواننده‏ترين آثار عصر رمانيتك به حساب مي‏آيند. هم‏چنين شايد نتوان دوما را با معيار ارزش‏هاي ديگر نويسندگان سنجيد، اما وي خالق افسانه‏هايي است كه فرانسه از قرن‏ها پيش به خود نديده است.
والْتْ ديزني، شخصيت برجسته سينماي كودكان و مبتكر فيلم‏هاي انيميشن (پويانمايى)، در پنجم دسامبر 1901م در شيكاگو در امريكا به دنيا آمد. وي پس از اتمام تحصيلات متوسطه و دانشگاه، موفق به اخذ مدرك دكتراي علوم و هنرهاي زيبا گرديد و از آن پس وارد عرصه سينما شد. در اين زمان بود كه اولين فيلم صامت او به نمايش گذاشته شد و با تمسخر تماشاچيان مواجه گرديد. اما ديزني در اواخر دهه 1930، فيلم سه بچه خوك و گرگ بزرگ را ساخت و سخت مشهور گشت. اصلي‏ترين محصولات والت ديزني در سال‏هاي بعد مشتمل بر فيلم‏هاي كارتوني بلند و شخصيت‏هاي كارتوني بود. دنياي والت ديزني بيشتر به سبب شخصيت‏هاي ساده و دل‏پسندي است كه در فيلم‏هاي خود خلق كرده است. او تمام تلاش خود را در راه تعليم و تربيت صحيح نسل آينده به كار مي‏بست و سعي مي‏كرد تعليم و تربيت را به وسيله سرگرم كردن مردم در فيلم‏هايش به آن‏ها بياموزد. ديزني كوشيده است كه موسيقي را در قالب تصاوير متحرك تفسير كند. وي بعد از جنگ جهاني دوم، به ساختن فيلم‏هاي مستند و مهيّجي از طبيعت و زندگي حيوانات دست زد كه برخي از آن‏ها شهرت جهاني يافتند. ديزني يكي از مؤثرترين انسان‏هاي زمان خود بود و داستان‏هاي هنگام خواب كودكان و برجسته‏ترين قصه‏هاي كودكان را به بهترين وجه جان بخشيد كه هنوز در اذهان بسياري از مردم باقي مانده است. فيلم‏هاي او مورد پسند كودكان خردسال تا سالخوردگان فرتوت قرار مي‏گرفت و همگان از ديدن آن‏ها لذت مي‏بردند. والت ديزني را بزرگ‏ترين سناريونويس، تهيه كننده، كارگردان، نقاش، دكوراتور، گريمور و هنرمند عصر خود ناميده‏اند و او بود كه پديده شگرفي از هنر هفتم يا سينما را به معرض ديد گذاشت. وي در طول عمر كاري خود بيش از 430 فيلم ساخت و 37 جايزه اسكار دريافت نمود. والت ديزني سرانجام در 22 مه 1966م در 65 سالگي در نهايت شهرت درگذشت. سفيد برفي، هفت كوتوله، خرس‏هاي قطبي و پروفسور فراموش‏كار از جمله آثار مهم اوست. پس از مرگ او، شركت ديزني به عنوان يكي از بزرگ‏ترين شركت‏هاي رسانه‏اي جهان شناخته شد و جام امپراتوري تلويزيوني را دريافت نمود.
تايلند سرزميني است در جنوب شرق آسيا كه نام آن از قوم مهاجري به نام "تاي" گرفته شده و با پسوند مكانيِ "لند"، به معناي "سرزمين تاي" مي‏باشد. تايلند 513/115 كيلومتر مربع مساحت و بيش از 61 ميليون نفر جمعيت دارد. اكثريت مردم اين كشور، مليّت تايلندي داشته و پيرو مذهب بودا هستند. پايتخت تايلند بانكوك نام دارد و واحد پول آن بات است. نونتابوري، چيانگ ماي و هات ياي از شهرهاي مهم اين كشور آسيايى هستند. زبان رسمي سكنه تايلند تايى (تايلندي) است. پيش‏بيني مي‏شود كه جمعيت تايلند تا سال 2025م در حدود 73 ميليون نفر خواهد بود. تايلند كه نام قديمي آن "سيام" بوده تا اوايل قرن 14 كشور واحدي نبود، تا اين كه در سال 1350م تحت لواي يك پادشاهي واحد درآمد. اين منطقه در اواخر قرن هجدهم، به وسيله نيروهاي برمه (ميانمار) اشغال گرديد. اما در سال 1872 سلسله پادشاهي چاكري در آن ايجاد شد. كه همچنان در اين كشور ادامه دارد. در قرن نوزدهم ميلادي، اين سرزمين تحت حمايت و نظارت انگلستان و فرانسه قرار داشت. نظام حكومتي تايلند از سال 1932، از يك سلطنت استبدادي به سلطنتي مشروطه تبديل گرديد. تايلند از نظر اقتصادي از همسايگان شمالي خود پيشرفته‏تر است. نظام سياسي تايلند مشروطه سلطنتي با دو مجلس قانون‏گزاري پنجم مي‏باشد. دسامبر روز تولد پادشاه به عنوان روز ملي تايلند نام گرفته است.